در شادباش فرزند

346.وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ فَقَالَ لَهُ لِيُهْنِئْكَ الْفَارِسُ فَقَالَ (علیه السلام) لَا تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِی الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ .

در حضور حضرت مردى به مردى كه پسرى براى او بدنیا آمده بود به تهنئت گفت لیهنئك الفارس یعنى فرزند سوار (یا دانا و زیرك) گوارایت باد (و این جمله در جاهليّت شعار عرب بود كه در مبارك باد براى سوارى و كامرانى فرزند فال مى زدند) پس امام علیه السّلام فرمود: 1-  (در شادباش فرزند) چنین مگو، ولى بگو: خداوند بخشنده را سپاسگزار بوده و فرزند بخشیده شده بتو مبارك باد، و این فرزند بكمال توانائى برسد، و از نیكوكارى او بهره مند گردى.